รักในฝันของคุณหนู ตอนที่ 1
วันที่โพสต์: 6 ตุลาคม 2567 10:48:55 การดู 67 ครั้ง
ตอนที่ 1 ความรักที่ไร้ค่า
ในเมืองที่เต็มไปด้วยแสงสีและความร่ำรวย บ้านของคุณหนูอัปสราก็ตั้งอยู่ในทำเลที่ดีที่สุดในเมือง อัปสราเป็นสาววัยยี่สิบสองปี รูปร่างสูงโปร่ง หน้าอกเอวสะโพกได้สัดส่วน ผิวพรรณขาวเนียนดุจหิมะ เส้นผมสลวยยาวสลวยสีน้ำตาลอ่อน เธอได้รับการดูแลอย่างดีจากพ่อแม่ที่ร่ำรวย ผู้ซึ่งสร้างความสะดวกสบายให้กับเธอเป็นอย่างมาก
ในบ้านที่หรูหรา ทุกอย่างถูกตกแต่งอย่างลงตัว มีเพื่อนๆ ที่มักจะเข้ามาสนุกสนาน สังคมของอัปสราเต็มไปด้วยความหรูหรา แต่ลึกๆ แล้วเธอกลับรู้สึกเหงาและไม่มีความสุขกับชีวิตเลย ความรักของเธอเคยมีมาหลายครั้ง แต่ทั้งหมดกลับทำให้เธอผิดหวัง
“อัปสรา! วันนี้เราจะไปงานเลี้ยงที่โรงแรมใหม่กันนะ” เพื่อนสนิทของอัปสราพูดด้วยเสียงตื่นเต้น พร้อมกับบอกให้เธอแต่งตัวให้สวยที่สุด
“อีกแล้วเหรอ? งานเลี้ยงมีแต่คนที่หวังเงินจากพ่อแม่ฉันทั้งนั้น” อัปสราตอบกลับอย่างเบื่อหน่าย
“แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่ามีหนุ่มๆ หล่อๆ มาให้เลือกเต็มไปหมดนะ” เพื่อนอีกคนเสริมขึ้น
“นั่นแหละปัญหา! ผู้ชายพวกนั้นเข้ามาหาฉันเพราะฉันรวย ไม่มีใครที่รักฉันจริงๆ” อัปสราพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าหมอง
แม้ว่าอัปสราจะมีแฟนมากถึงห้าคน แต่เธอก็รู้ดีว่าแต่ละคนเข้ามาหาเธอเพียงเพราะต้องการทรัพย์สมบัติของเธอ โดยไม่เคยจริงใจในความรักสักครั้ง
อัปสราเลือกจะไปงานเลี้ยงนั้น และใช้เวลาหลายชั่วโมงในการเตรียมตัว เธอสวมเดรสยาวสีแดงสดใส ทำให้เธอดูโดดเด่นในงาน พร้อมทั้งเครื่องประดับที่หรูหรา พอถึงที่งาน เล่ห์กลที่เข้ามาหาเธอก็เริ่มขึ้น
“สวัสดีครับ คุณหนูอัปสรา” หนุ่มหล่อคนหนึ่งเข้ามาทักทายด้วยรอยยิ้มอันมีเสน่ห์ “คุณดูสวยมากในวันนี้”
“ขอบคุณค่ะ” อัปสราตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม
“คุณสนใจที่จะไปทานข้าวกับผมไหมครับ?” เขาถามอย่างมีเสน่ห์
“ก็ดีนะ” อัปสราตอบกลับอย่างลังเล
ในระหว่างที่พวกเขานั่งพูดคุยกัน อัปสรากลับรู้สึกว่าเขากำลังใช้คำพูดเพื่อที่จะเข้ามาหาเธอเท่านั้น ทุกอย่างที่เขาพูดดูเหมือนจะมีเป้าหมายบางอย่าง และทำให้เธอรู้สึกผิดหวังอีกครั้ง
“ฉันไม่อยากทำให้ผิดหวัง แต่จะเป็นการดีมากถ้าเราเป็นเพื่อนกัน” อัปสราตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“แน่นอนครับ ผมเข้าใจ” เขาตอบกลับแต่ดูเหมือนจะผิดหวัง
เมื่อถึงจุดที่อัปสราเริ่มรู้สึกว่าความรักเป็นเรื่องที่ไร้ค่า เธอได้ตัดสินใจที่จะไม่คาดหวังอีกต่อไป ทุกครั้งที่เธอพยายามเปิดใจให้ใครสักคน กลับต้องเจอแต่คนที่ไม่จริงใจ
งานเลี้ยงนั้นเป็นไปอย่างสนุกสนาน แต่กลับทำให้เธอรู้สึกว่าความรักยังห่างไกลจากเธอ เมื่อคืนที่เต็มไปด้วยแสงสีและเสียงหัวเราะผ่านไป ความรู้สึกเหงาก็ยังคงอยู่กับเธอ
ในขณะที่อัปสราเดินออกจากงานเลี้ยง เธอพบว่าตัวเองยืนอยู่ที่ริมถนนในคืนที่เงียบสงบ มันช่างเป็นเวลาที่เหมาะสมที่เธอจะตั้งคำถามกับตัวเองว่า "รักคืออะไร?" แต่คำตอบก็ยังคงเป็นศูนย์
รุ่งเช้าของวันถัดไป อัปสราตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่หนักใจ แต่แล้วสายตาของเธอก็ไปสะดุดกับภาพวาดที่แขวนอยู่บนกำแพงในห้องนอน เป็นภาพของธรรมชาติที่สวยงาม ฝีมือของนักวาดที่มีชื่อเสียงในเมือง
อัปสราเริ่มรู้สึกถึงความสวยงามของชีวิต และจุดประกายบางอย่างในใจของเธอว่า อาจจะมีบางอย่างที่รอคอยอยู่ข้างหน้า
หลายวันต่อมา อัปสราตัดสินใจไปที่ตลาดศิลปะในเมือง เพราะเธออยากจะพบกับนักวาดคนดังที่สร้างความประทับใจในใจเธอ เธอเดินผ่านบรรดาผลงานที่สร้างสรรค์ขึ้นอย่างปราณีต สายตาของเธอหยุดอยู่ที่ผลงานของนักวาดหนุ่มคนหนึ่ง
เขาเป็นชายหนุ่มที่มีรอยยิ้มอบอุ่น ตาสีน้ำตาลเข้ม เธอรู้สึกได้ทันทีว่ามีบางอย่างที่แตกต่างจากคนอื่นๆ ที่เธอเคยเจอ
“สวัสดีครับ คุณหนู” เขาทักทายเมื่อเห็นเธออยู่ใกล้ๆ
“สวัสดีค่ะ” อัปสราตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
“คุณชอบผลงานของผมเหรอ?” เขาถามด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย
“ใช่ค่ะ ฉันรู้สึกว่ามันมีชีวิตชีวา” อัปสราตอบ
การพูดคุยกับเขาทำให้เธอรู้สึกสบายใจ และได้รู้จักกับอีกด้านหนึ่งของชีวิตที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน อัปสรารู้สึกถึงความอบอุ่นจากเขาที่แตกต่างจากผู้ชายคนอื่น
“ผมชอบวาดภาพธรรมชาติและความสวยงามของชีวิต” เขาพูดด้วยความจริงใจ “และผมก็เชื่อว่าความรักก็เป็นเหมือนงานศิลปะ ต้องใช้เวลาและความตั้งใจในการสร้างมันขึ้นมา”
คำพูดของเขาทำให้อัปสรารู้สึกว่านี่อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของการค้นหาความรักที่แท้จริง ที่ไม่ใช่เพียงแค่ความหลงใหลในเงินทองและความร่ำรวย
แต่เธอจะสามารถเปิดใจให้กับเขาได้หรือไม่? และเขาจะมองเห็นคุณค่าในตัวเธอมากกว่าทรัพย์สมบัติหรือไม่? เธอตัดสินใจว่าในที่สุดแล้ว เธอจะไม่ยอมให้ตัวเองต้องผิดหวังอีกครั้ง
อัปสราเดินออกจากตลาดศิลปะด้วยความรู้สึกใหม่ที่เต็มไปด้วยความหวัง แต่ในใจลึกๆ ของเธอยังมีความกลัวว่าจะต้องผิดหวังอีกครั้ง
“รักที่แท้จริงจะต้องใช้เวลา” เธอคิดในใจ
ค่ำคืนหลังจากนั้น อัปสรานั่งอยู่ที่ระเบียงบ้าน มองดูดาวที่กระพริบอยู่บนท้องฟ้า เธอเริ่มคิดถึงอนาคตและสิ่งที่รออยู่ข้างหน้า ความรักที่เธอเฝ้ารออยู่จะเป็นอย่างไร? เธอรู้เพียงแค่ว่าเธอจะไม่ยอมแพ้ต่อความรักที่แท้จริง
“บางที ฉันอาจจะลองให้โอกาสกับเขาดู” อัปสราคิดในใจ ขณะที่เธอหลับตาลง นึกถึงใบหน้าของชายหนุ่มที่ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้น
และเมื่อเช้าวันใหม่เริ่มขึ้น ชีวิตของอัปสราก็เริ่มเข้าสู่เส้นทางใหม่ ที่เธอหวังว่าจะมีความรักที่แท้จริงรออยู่
