สายลมแห่งรักในป่าท้อ ตอนจบ
วันที่โพสต์: 6 ตุลาคม 2567 10:19:34 การดู 53 ครั้ง
ตอนที่ 4 ตอนจบ
ในวันงานแต่งงาน หลินเออร์นั่งอยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวและรู้สึกเหมือนตนเองกำลังจะถูกส่งไปเป็นเจ้าสาวให้กับคนที่เธอไม่รู้จัก แต่ในใจเธอมีความหวังว่าเซียวหงจะมาช่วยเธอ
ทันใดนั้น ประตูห้องโถงเปิดออก และเซียวหงเดินเข้ามา
“หลินเออร์!” เขาตะโกนด้วยเสียงที่ดัง “ข้ามาที่นี่เพื่อหยุดการแต่งงานนี้!”
หลินเออร์ตกใจและรู้สึกตื้นตันเมื่อเห็นเขา “เซียวหง! เจ้าทำได้อย่างไร?”
“ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าต้องแต่งงานกับคนที่ไม่รัก” เซียวหงกล่าวด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด “ความรักของเราจะไม่จบลงเพียงเพราะชะตากรรม”
“เซียวหง!” หลินเออร์เรียกชื่อเขา ด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหวัง
“ท่าน!” พระราชาตะโกนขึ้นเมื่อเห็นเซียวหง “เจ้าคือคนที่กล้าเข้ามาที่นี่เพื่อขัดขวาง?”
“ข้าจะไม่ยอมให้ลูกสาวของท่านต้องแต่งงานกับคนที่เธอไม่รัก!” เซียวหงประกาศ
“บังอาจ!” พระราชาโกรธ “เจ้าคือใครกัน?”
“ข้าเป็นเพียงชาวยุทธในป่าท้อ แต่ข้ามีความรักที่แท้จริง” เซียวหงกล่าว “และความรักนั้นต้องการเสรีภาพ”
“ความรักจะต้องเสียสละ!” พระราชากล่าวเสียงเข้ม “เจ้าต้องยอมรับสถานะของตน”
“แต่ข้าจะไม่ยอมให้หลินเออร์ต้องเสียสละความสุขของตัวเอง!” เซียวหงพูดด้วยความกล้าหาญ
ผู้คนในห้องโถงมองไปที่เซียวหงด้วยความตกใจ ในขณะเดียวกัน หลินเออร์ก็รู้สึกว่าไฟในใจของเธอกำลังลุกโชนขึ้น เธอรู้ว่าความรักของเธอจะต้องต่อสู้เพื่อตนเอง
“เซียวหง ข้ารักเจ้า” หลินเออร์พูดอย่างมั่นใจ “ข้าไม่ต้องการให้เจ้าต้องประสบปัญหาเพราะข้า”
“แต่เราจะต้องเผชิญกับสิ่งนี้ร่วมกัน” เซียวหงตอบ “ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร”
เสียงที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและความกล้าหาญจากเซียวหงทำให้ทุกคนในห้องเงียบ
“ความรักนี้มีค่ามากกว่าตำแหน่งและสถานะ” หลินเออร์พูดต่อ “ข้าจะไม่ยอมให้ความรักของเราเป็นเพียงความฝัน”
พระราชาเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะตอบ “ถ้าเช่นนั้น เจ้าสองคนจะต้องต่อสู้เพื่อความรักของตัวเอง”
การต่อสู้เริ่มต้นขึ้นเมื่อเซียวหงและหลินเออร์ได้ตัดสินใจที่จะต่อสู้เพื่อตัวเองและความรักที่พวกเขามีต่อกัน แต่ความท้าทายที่รออยู่ข้างหน้าไม่ได้ง่ายเลย
เซียวหงได้เตรียมตัวในการฝึกฝนการต่อสู้เพื่อให้แข็งแกร่งพอที่จะสามารถปกป้องหลินเออร์จากการแต่งงานที่ไม่รัก
“เราจะต้องทำให้พ่อของเจ้ารู้ว่าความรักคือสิ่งที่มีค่ามากกว่าตำแหน่ง” เซียวหงกล่าว
“แต่เจ้าจะต้องระวัง เพราะพระราชาอาจส่งนักรบมาเพื่อหยุดเรา” หลินเออร์เตือน
“ไม่ว่าอย่างไร ข้าจะปกป้องเจ้าด้วยชีวิต” เซียวหงตอบอย่างมั่นใจ
ในคืนวันหนึ่ง ขณะที่เซียวหงและหลินเออร์นั่งอยู่ใต้ต้นท้อ พวกเขาได้วางแผนที่จะเผชิญหน้ากับพระราชาในงานเลี้ยงที่จะมีขึ้นในไม่ช้านี้
“เราอาจจะต้องทำให้เขาเห็นว่าความรักของเราสามารถทำให้ชีวิตของเราเป็นไปในทางที่ดีขึ้น” หลินเออร์เสนอ
“และถ้าเขายอมรับเรา เราจะสามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้” เซียวหงเสริม
พวกเขาตัดสินใจที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงเพื่อแสดงให้พระราชาเห็นว่าความรักนั้นมีค่ามากกว่าตำแหน่ง
ในคืนงานเลี้ยง พระราชาได้เชิญขุนนางและคนสำคัญต่างๆ เข้ามาที่วังเพื่อฉลองงานแต่งงานของหลินเออร์และซุนเจีย
หลินเออร์ในชุดเจ้าสาวเดินเข้ามาในห้องโถง แต่ในใจเธอมีความหวังว่าเซียวหงจะปรากฏตัว
ในขณะเดียวกัน เซียวหงได้แอบเข้ามาในงานเลี้ยงอย่างเงียบๆ เพื่อที่จะเข้าร่วมการต่อสู้ของตน
“ท่านซุนเจีย! ยินดีที่ได้พบ!” เซียวหงทักทายเมื่อเขาเห็นซุนเจีย
“เจ้าคือใคร?” ซุนเจียถามด้วยความไม่พอใจ
“ข้าเป็นเซียวหง ชายที่รักองค์หญิง” เขาตอบด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ
“เจ้าคงรู้ว่าความรักของเจ้าคือสิ่งที่ไม่มีวันเป็นจริง” ซุนเจียพูดเสียงดัง “องค์หญิงจะต้องเป็นของข้า”
“แต่ความรักนั้นไม่สามารถถูกซื้อขาย” เซียวหงตอบ “ถ้าหากองค์หญิงไม่รักเจ้า ชีวิตนี้ก็ไร้ความหมาย”
ในขณะนั้น หลินเออร์ได้ยินเสียงของเซียวหง และเมื่อเธอมองไปที่เขา ดวงตาของเธอก็ส่องแสงแห่งความหวัง
“เซียวหง!” หลินเออร์เรียกเขา
“องค์หญิง!” เซียวหงพูดด้วยความรักและความมุ่งมั่น
ทั้งสองมองตากัน และในขณะนั้นความรักที่พวกเขามีก็เริ่มส่งเสียงเรียกร้อง
“เราจะไม่ยอมให้ใครมาขัดขวางความรักของเรา” หลินเออร์ประกาศ “ข้าจะไม่แต่งงานกับผู้ชายที่ไม่รัก”
ผู้คนในงานเลี้ยงต่างมองไปที่ทั้งสองด้วยความตกใจ และเสียงซุบซิบเริ่มดังกระหึ่มในห้อง
พระราชาเริ่มรู้สึกถึงความไม่พอใจ “เจ้าทั้งสองต้องการทำให้เรื่องนี้วุ่นวายหรือ?”
“เราจะไม่ยอมให้ความรักของเราเป็นเพียงความทรงจำ” เซียวหงตอบ “ข้าจะไม่ยอมให้มันเป็นเพียงความฝัน”
เสียงของเซียวหงมีพลังและความเข้มแข็ง เขาไม่กลัวอำนาจของพระราชา แต่กลับยืนหยัดเพื่อความรักที่แท้จริง
“ถ้าเช่นนั้น เจ้าสองคนจะต้องพบกับผลของการกระทำ” พระราชาตอบเสียงเข้ม
ในคืนนั้น การต่อสู้เริ่มต้นขึ้นเมื่อพระราชาสั่งให้เหล่านักรบออกมาต่อสู้กับเซียวหงและหลินเออร์
“เจ้าคงรู้ว่านี่คือการต่อสู้เพื่อชีวิต” เซียวหงกล่าวกับหลินเออร์ “แต่เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้”
“ข้าพร้อมแล้ว” หลินเออร์ตอบด้วยความมั่นใจ “เราจะต้องทำเพื่อความรักของเรา”
ทั้งคู่ต่อสู้ร่วมกันด้วยความเข้มแข็ง พวกเขาเผชิญหน้ากับความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ แต่หัวใจของพวกเขากลับยิ่งแข็งแกร่งขึ้น
“เราจะไม่ยอมแพ้!” เซียวหงตะโกนขณะฟันดาบเข้าไปในกลุ่มนักรบ
“ข้ารักเจ้ามากเกินกว่าจะยอมให้ใครมาขัดขวาง!” หลินเออร์พูดขณะต่อสู้เคียงข้างเขา
การต่อสู้ดำเนินต่อไปอย่างดุเดือด ในขณะที่ความรักของทั้งสองก็ได้เติบโตขึ้นท่ามกลางความโกลาหล
“เราได้มาถึงจุดนี้แล้ว” เซียวหงพูดเมื่อเห็นคู่ต่อสู้ลดน้อยลง “เราจะต้องมีชัยชนะ”
“ข้าจะอยู่เคียงข้างเจ้าเสมอ” หลินเออร์ตอบ
พวกเขาได้ต่อสู้จนถึงที่สุด ในที่สุด พวกเขาก็สามารถเอาชนะนักรบของพระราชาได้
เมื่อการต่อสู้จบลง หลินเออร์และเซียวหงยืนอยู่ท่ามกลางความโกลาหล
“เราทำได้!” หลินเออร์ตะโกนด้วยความดีใจ “เราไม่ต้องการให้ความรักของเราเป็นเพียงความฝันอีกต่อไป”
“ใช่ ข้าจะอยู่เคียงข้างเจ้าตลอดไป” เซียวหงตอบ
ในขณะนั้น พระราชาก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง “เจ้าทั้งสองได้แสดงให้ข้าเห็นแล้วว่าความรักนั้นยิ่งใหญ่”
“เราขอให้ท่านเปิดใจ” หลินเออร์กล่าว “เพราะความรักคือสิ่งที่มีค่ามากกว่าสถานะ”
“ถ้าหากเจ้าทั้งสองสามารถแสดงความรักนี้ต่อไปได้ ข้าจะยอมรับเจ้าทั้งสอง” พระราชาตอบ
ในที่สุด พระราชาก็ยอมรับความรักของหลินเออร์และเซียวหง ความรักที่ยิ่งใหญ่และความกล้าหาญได้ชนะอุปสรรคทั้งหลาย
หลังจากที่พระราชายอมรับความรักของพวกเขา หลินเออร์และเซียวหงก็ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เต็มไปด้วยความสุข
“ข้ารู้สึกเหมือนทุกอย่างเริ่มต้นใหม่” หลินเออร์พูดเมื่อเธอมองไปที่เซียวหง
“ข้าเชื่อว่าความรักของเราจะสามารถทำให้ทุกอย่างดีขึ้น” เซียวหงตอบด้วยรอยยิ้ม
ทั้งสองได้ตั้งใจที่จะช่วยสร้างสังคมที่ดีขึ้น โดยมีความรักเป็นจุดเริ่มต้น
“เราจะไม่ยอมให้ใครมาขัดขวางความรักของเราอีก” หลินเออร์กล่าว
“ใช่ ความรักของเราคือพลัง” เซียวหงกล่าวเสริม
หลังจากนั้น หลินเออร์และเซียวหงได้ทำงานร่วมกันในการสร้างสรรค์สังคมที่ดีขึ้น โดยยึดความรักเป็นหลัก
ในงานเฉลิมฉลองความรักของหลินเออร์และเซียวหง มีผู้คนมากมายมาร่วมงาน
“ขอแสดงความยินดี!” ผู้คนต่างพูดด้วยความยินดี
หลินเออร์และเซียวหงยิ้มให้กัน ในขณะที่พวกเขาร่วมฉลองความรักที่ผ่านอุปสรรค
“นี่คือการเริ่มต้นชีวิตใหม่” หลินเออร์กล่าว
“เราจะสร้างอนาคตที่สวยงามด้วยกัน” เซียวหงตอบ
ในวันนั้น ความรักของหลินเออร์และเซียวหงได้ถูกเฉลิมฉลองด้วยความยินดีจากผู้คนมากมาย
จบบริบูรณ์………………………….
